Rozliczenie straty wygenerowanej przez oddział polskiej spółki mający siedzibę w innym państwie członkowskim.

Wyrok NSA z 28.11.2011r. II FSK 929/11

TEZA:

„Okoliczność likwidacji zakładu zagranicznego spółki polskiej, skutkująca niemożnością rozliczenia straty w systemie podatkowym drugiego Państwa Członkowskiego UE, wymaga przyjęcia w oparciu o zasadę swobody przedsiębiorczości (art. 43 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską - Dz. U. z 2004 r. Nr 90 poz. 864/2 z późn. zm.) i test proporcjonalności, wskazany przez Trybunał Sprawiedliwości w wyroku w sprawie C-443/06 Marks&Spencer, że na gruncie art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) spółce przysługuje uprawnienie do rozliczenia w polskim systemie podatkowym straty wygenerowanej przez zakład działający w innym Państwie Członkowskim, a niemożliwej do rozliczenia w tymże Państwie”

Pełną treść uzasadnienia wyroku można odnaleźć pod linkiem:

http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/95BE3623FE

A oto jego fragment:

„W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego dla rozstrzygnięcia sprawy fundamentalne znaczenie ma wyrok Trybunału w sprawie C-414/06 Lidl Belgium. Orzeczenie to dotyczyło kwestii możliwości uwzględnienia strat poniesionych przez stały zakład położony w państwie członkowskim i należący do spółki mającej statutową siedzibę w innym państwie członkowskim i spotkało się z aprobatą polskich sądów administracyjnych (por. np. wyrok NSA z 13 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 2175/09). Jak trafnie podniósł organ dokonujący interpretacji, stan faktyczny w sprawie Lidl Belgium różni się od okoliczności w rozpatrywanej sprawie. Rozstrzygnięcie w sprawie Lidl Belgium nie dotyczy bowiem sytuacji rozliczenia strat zakładu, który następnie uległ likwidacji. Niemniej jednak z orzeczenia Trybunału wynikają pewne wnioski ogólne, mające zastosowanie do niniejszej sprawy.

Po pierwsze, Trybunał przesądził, że kwestie prawa do odliczeń strat powstałych w związku z działalnością stałego zakładu położonego w innym państwie członkowskim podlegają przedmiotowemu zastosowaniu art. 43 TWE, z wyłączeniem badania systemu podatkowego w świetle art. 56 TWE (pkt 15-20 wyroku w sprawie Lidl Belgium). Proklamowana w art. 43 TWE zasada swobody przedsiębiorczości obejmuje przysługujące spółkom utworzonym zgodnie z ustawodawstwem państwa członkowskiego i mającym statutową siedzibę, zarząd lub główny zakład na terytorium Wspólnoty prawo wykonywania działalności w innych państwach członkowskich za pośrednictwem spółki zależnej, oddziału lub agencji (zob. wyroki: w sprawie C-307/97 Saint Gobain ZN, pkt 35; z w sprawie C-141/99 AMID, pkt 20, i z w sprawie C-471/04 Keller Holding, pkt 29).

Po drugie, postanowienia TWE dotyczące swobody przedsiębiorczości sprzeciwiają się temu, by państwo członkowskie pochodzenia ograniczało podejmowanie działalności w innym państwie członkowskim przez swojego obywatela lub przez spółkę utworzoną zgodnie z jego ustawodawstwem (zob. w szczególności wyroki: w sprawie C-264/96 ICI, pkt 21, jak również w sprawie C-298/05 Columbus Container Services, pkt 33). Oznacza to m.in., że różnicowanie sytuacji podatkowej spółki w zakresie możliwości odliczenia strat poniesionych przez jej zakład w zależności od tego czy ma on siedzibę w tym samym państwie członkowskim co spółka może prowadzić do ograniczenia zasady swobody przedsiębiorczości. Będzie tak, jeśli sytuacja podatkowa spółki mającej statutową siedzibę w Państwie Członkowskim i posiadającej stały zakład w innym państwie członkowskim jest mniej korzystna niż byłaby w przypadku, gdyby zakład ten był położony w Państwie Członkowskim siedziby spółki. Z powodu tej różnicy w traktowaniu pod względem podatkowym spółka może zostać zniechęcona do wykonywania działalności za pośrednictwem stałego zakładu położonego w innym państwie członkowskim (pkt 23-26 wyroku w sprawie Lidl Belgium).”

Opinie i porady zamieszczone na niniejszym blogu nie stanowią czynności doradztwa podatkowego.

Poradę, opinię, rozwiązanie konkretnego problemu podatkowego uzyskasz kontaktując się z doradcą podatkowym:

http://www.etr-podatki.com.pl/

Kredyt na wypłatę dywidendy a koszty uzyskania przychodu

TEZA:

„Odsetki oraz inne wydatki związane z kredytem zaciągniętym przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością na wypłatę dywidendy należnej jej udziałowcom, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), nie są kosztem uzyskania przychodów tej spółki”

Uzasadnienie wyroku można odnaleźć pod linkiem:

http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/C57DB6B912

Opinie i porady zamieszczone na niniejszym blogu nie stanowią czynności doradztwa podatkowego.

Poradę, opinię, rozwiązanie konkretnego problemu podatkowego uzyskasz kontaktując się z doradcą podatkowym:

http://www.etr-podatki.com.pl/

Zmiany dla osób prawnych dotyczące terminu składania deklaracji podatku od nieruchomości.

Ustawą z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (link do ustawy: http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20112321378) wprowadzono zmianę terminu składania deklaracji na podatek od nieruchomości za dany rok podatkowy oraz terminu wpłaty podatku za styczeń. Zmiana dotyczy osób prawnych, wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2012r. i polega na wydłużeniu terminu – nowelizacja przewiduje, że deklaracja i pierwsza wpłata podatku (za styczeń 2012) powinny być dokonane do 31 stycznia. Terminy płatności podatku za pozostałe miesiące nie ulegają zmianie.

Opinie i porady zamieszczone na niniejszym blogu nie stanowią czynności doradztwa podatkowego.

Poradę, opinię, rozwiązanie konkretnego problemu podatkowego uzyskasz kontaktując się z doradcą podatkowym:

http://www.etr-podatki.com.pl/

Oddział przedsiębiorcy nie musi mieć swojego NIP

II FSK 1773/09 - Wyrok NSA z 18.03.2011r.

TEZA WYROKU:

„I. W świetle art. 2 ust. 2 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.) oddział spółki zagranicznej, będącej podatnikiem na mocy odrębnych przepisów, nie jest zobowiązany do zgłoszenia ewidencyjnego, nawet tylko jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych oraz płatnik składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, ponieważ w obrocie gospodarczym posługuje się NIP nadanym spółce.

II. Na gruncie ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.), a zwłaszcza jej art. 5 pkt 4, nie można wywieść odrębności prawnej oddziału od spółki, którego odrębność od spółki polega tylko na funkcjonalnym i przestrzennym wydzieleniu części organizacyjno-gospodarczej spółki.”

Pełna treść wyroku wraz z uzasadnieniem jest dostępna pod linkiem:

 http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/6A86D2108E

Opinie i porady zamieszczone na niniejszym blogu nie stanowią czynności doradztwa podatkowego.

Poradę, opinię, rozwiązanie konkretnego problemu podatkowego uzyskasz kontaktując się z doradcą podatkowym:

http://www.etr-podatki.com.pl/

Podatek od nieruchomości – tym razem o stawkach.

Stawki maksymalne podatków i opłat na 2012r. odnajdą Państwo na stronie MF pod następującym linkiem:

http://www.mf.gov.pl/dokument.php?const=3&dzial=154&id=272567&typ=news

Opinie i porady zamieszczone na niniejszym blogu nie stanowią czynności doradztwa podatkowego.

Poradę, opinię, rozwiązanie konkretnego problemu podatkowego uzyskasz kontaktując się z doradcą podatkowym:

http://www.etr-podatki.com.pl/

Podatek od nieruchomości – niedopuszczalność różnicowania stawek ze względów podmiotowych.

I SA/Gl 603/11 - Wyrok WSA w Gliwicach z 20.10.2011r.

Stan faktyczny:

Rada Miasta uchwaliła roczne stawki podatku od nieruchomości obowiązujące na terenie miasta Ruda Śląska od budowli linii elektroenergetycznych przesyłowych i rozdzielczych, rurociągów i przewodów sieci rozdzielczej gazów, ciepła, paliw i wody, od budowli służących odprowadzeniu ścieków stanowiących własność osób prawnych – spółek handlowych, w których miasto Ruda Śląska posiada powyżej 50 % udziałów lub akcji – w wysokości 1,1 % wartości oraz w których miasto Ruda Śląska nie posiada akcji lub udziałów – w wysokości 2 % wartości. Przedsiębiorca, korzystając z uprawnień określonych w  art. 101 ust 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 142 poz. 1591 z 2011 r. ) –  wezwał Radę Miasta Ruda Śląska do zaprzestania naruszania interesu prawnego, poprzez wprowadzenie zróżnicowania stawek podatku od nieruchomości uzależnionego od cechy podmiotowej podatnika.

Teza wyroku:

„1. Przedsiębiorca, prowadzący działalność na terenie danej jednostki samorządu terytorialnego, posiada legitymację procesową wynikającą z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( Dz. U. Nr 142, poz. 1591 z 2001 r. ) do wystąpienia - po wezwaniu rady gminy do usunięcia naruszenia interesu prawnego - ze skargą do sądu administracyjnego, w sytuacji, gdy określając wysokość stawek podatku od nieruchomości rada gminy różnicuje je z uwzględnieniem kryterium podmiotowego.

2. "Interes prawny" w takim przypadku wynika z art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej ( Dz. U. z dnia 16 lipca 1997 r. ) w zw. z art. 6 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie prowadzenia działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 220, poz. 1447 z 2010 r. z późn. zm. ), zgodnie z którym "Podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa". Przepis ten gwarantuje "równe prawa" w wykonywaniu działalności gospodarczej, których niezbędnym elementem - w ocenie Sądu - jest uprawnienie do równych stawek podatkowych, w odniesieniu do takich samych przedmiotów opodatkowania”

Link do orzeczenia:

http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/30ADDA1044

Opinie i porady zamieszczone na niniejszym blogu nie stanowią czynności doradztwa podatkowego.

Poradę, opinię, rozwiązanie konkretnego problemu podatkowego uzyskasz kontaktując się z doradcą podatkowym:

http://www.etr-podatki.com.pl/

Opłata skarbowa

Ministerstwo Finansów opublikowało na swoich stronach mini-przewodnik po podstawowych zagadnieniach dotyczących opłaty skarbowej:

http://www.mf.gov.pl/dokument.php?const=3&dzial=139&id=273786&typ=news

Opinie i porady zamieszczone na niniejszym blogu nie stanowią czynności doradztwa podatkowego.

Poradę, opinię, rozwiązanie konkretnego problemu podatkowego uzyskasz kontaktując się z doradcą podatkowym:

http://www.etr-podatki.com.pl/

Ceny transferowe a sankcyjna stawka 50%.

I SA/Bk 207/07 - Wyrok WSA w Białymstoku z 7.08.2007r.

Teza wyroku:

„Stawka podatku (50%), o której mowa w art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) jest swoistą karą za naruszenie obowiązków ustawowych, która zastępuje zobowiązanie podatkowe powstające z mocy prawa w stosunku do dochodu oszacowanego w trybie art. 11 wspomnianej ustawy. Wynikająca z ust. 4 art. 19 u.p.d.o.p. sankcja jest więc przepisem szczególnym w stosunku do ust. 1 wspomnianego artykułu i wyłącza opodatkowanie tego dochodu na zasadach ogólnych. Bez dokonania szacunku przez organy i bez zaniechania przez podatnika przedstawienia szczególnej dokumentacji podatkowej (art. 9a u.p.d.o.p.) nie jest możliwe powstanie zobowiązania. Powyższe przemawia za twierdzeniem, że zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w art. 19 ust. 4 u.p.d.o.p. powstaje nie z mocy prawa lecz w drodze wydania i doręczenia decyzji konstytutywnej ustalającej jego wysokość (kreującej zobowiązanie podatkowe), o której mowa w art. 21 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej.”

I fragment uzasadnienia:

„Kwestią zasadniczą dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy jest podniesiona w skardze kwestia przedawnienia prawa do wydania decyzji ustalającej sankcję z art. 19 ust. 4 u.p.d.o.p. (50% podatek) na skutek upływu czasu, o którym mowa w art. 68 §1 O.p. Wspomniany przepis Ordynacji podatkowej reguluje sytuacje, gdzie na skutek upływu czasu (3 lata od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy), zobowiązanie podatkowe, do powstania którego niezbędne jest doręczenie podatnikowi decyzji organu podatkowego, w ogóle nie powstaje. Tym samym dopiero odpowiedź na pytanie: jaki charakter prawny ma decyzja wydana na podstawie art. 19 ust. 4 u.p.d.o.p.? (czy decyzja taka jest decyzją konstytutywną, czy też deklaratoryjną?) pozwoli ustalić czy w sprawie z uwagi na przedawnienie "prawa do wydania decyzji ustalającej" zobowiązanie podatkowe nie powstało.

W myśl obowiązujących od 1 stycznia 2001 r. postanowień art. 19 ust. 4 u.p.d.o.p., jeżeli organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej określą, na podstawie art. 11 u.p.d.o.p., dochód podatnika w wysokości wyższej (stratę w wysokości niższej) niż zadeklarowana przez podatnika w związku z dokonaniem transakcji, o których mowa w art. 9a, a podatnik nie przedstawi tym organom wymaganej przez te przepisy dokumentacji podatkowej - różnicę między dochodem zadeklarowanym przez podatnika a określonym przez te organy opodatkowuje się stawką 50%. Z brzmienia tego przepisu wynika, że sankcyjna stawka podatku ma zastosowanie jedynie w przypadku, gdy podatnik nie przedstawi organom podatkowym dokumentacji określonej w art. 9a u.p.d.o.p. Stawka podatku (50%), o której mowa w art. 19 ust. 4 u.p.d.o.p. jest, więc swoistą karą za naruszenie obowiązków ustawowych, która zastępuje zobowiązanie podatkowe powstające z mocy prawa w stosunku do dochodu oszacowanego w trybie art. 11 wspomnianej ustawy. Wynikająca z ust. 4 art. 19 sankcja jest więc przepisem szczególnym w stosunku do ust. 1 wspomnianego artykułu i wyłącza opodatkowanie tego dochodu na zasadach ogólnych. Bez dokonania szacunku przez organy i bez zaniechania przez podatnika przedstawienia szczególnej dokumentacji podatkowej (art. 9a u.p.d.o.p.) nie jest możliwe powstanie zobowiązania. Powyższe przemawia za twierdzeniem, że zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w art. 19 ust. 4 u.p.d.o.p., powstaje nie z mocy prawa lecz w drodze wydania i doręczenia decyzji konstytutywnej ustalającej jego wysokość (kreującej zobowiązanie podatkowe), o której mowa w art. 21 § 1 pkt 2 O.p. Właśnie o zobowiązaniu tego rodzaju mowa w przytoczonym na wstępie art. 68 § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym zobowiązanie podatkowe nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego została doręczona podatnikowi po upływie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym powstał obowiązek podatkowy. W niniejszej sprawie termin przedawnienia do wydania decyzji ustalającej sankcyjny 50 % podatek od dochodu podatnika stanowiącego różnicę między dochodem określonym przez organy w wysokości wyższej (stratę w wysokości niższej) niż zadeklarowana przez podatnika za 2001 r., w związku z dokonaniem transakcji, o których mowa w art. 9a w/w ustawy, upłynął 31 grudnia 2005 r. Zatem decyzja organu pierwszej instancji z 24 kwietnia 2006 r. została wydana z przekroczeniem 3-letniego terminu określonego w art. 68 § 1 Ordynacji podatkowej.”

Link do wyroku:

http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/7422CAF478

Opinie i porady zamieszczone na niniejszym blogu nie stanowią czynności doradztwa podatkowego.

Poradę, opinię, rozwiązanie konkretnego problemu podatkowego uzyskasz kontaktując się z doradcą podatkowym:

http://www.etr-podatki.com.pl/

Wykaz tzw. „rajów podatkowych”.

Wyliczankę krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych odnajdą Państwo w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 16 maja 2005r. (Dz. U.  Nr 94, poz. 790):

http://www.mf.gov.pl/_files_/podatki/od_osob_fizycznych/akty_prawne/16_05_2005_pit.pdf

natomiast dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 16 maja 2005r. (Dz. U. 94, poz. 791):

http://www.mf.gov.pl/_files_/podatki/od_osob_prawnych/16_05_2005_cit.pdf

Opinie i porady zamieszczone na niniejszym blogu nie stanowią czynności doradztwa podatkowego.

Poradę, opinię, rozwiązanie konkretnego problemu podatkowego uzyskasz kontaktując się z doradcą podatkowym:

http://www.etr-podatki.com.pl/